با وجود اینکه در این مطالعه ماهیچه های ایجاد شده در بدن موشها نسبت به ماهیچه موشهای عادی بزرگتر و حجیم تر هستند اما موش برای تامین انرژی به غذای بیشتری نیاز ندارد به طوری که فرد نمی تواند با مشاهده رفتارهای این موشهای دست ورزی شده ژنتیکی و موشهای عادی متوجه تفاوت آنها شود.

محققان دانشگاه لوزان امیدوارند با تکیه بر نتایج این مطالعه بتوانند داروهایی برای افزایش سلامت ماهیچه های افراد سالخورده بیابند و به درمان بیماری های زوال ماهیچه ای بپردازند.

محققان لوزان اولین گروهی نیستند که موفق به تولید موش نیرومند شده اند اما بر این باورند نتایجی که طی این مطالعه به دست آورده اند از تاثیرگذاری بیشتری بر روی مطالعات پزشکی برخوردار خواهد بود.

بر اساس گزارش تلگراف، در مطالعات پیشین تمرکز اصلی بر روی بهبود شیوه استفاده ماهیچه ها از گلوکز بود در حالی که در مطالعه اخیر از ژنی تغییر یافته استفاده شده است که نحوه سوزاندن اسیدهای چرب در ماهیچه ها را کنترل می کند. این به آن معنی است که موشها می توانند با سوزاندن مقادیر بیشتری از چربی های بدنشان عملکرد ماهیچه های خود را برای مدت زمانی طولانی تر بهبود ببخشند بدون اینکه برای تامین منابع گلوکزی بدنشان به غذای بیشتری نیاز داشته باشند.

خبرگزاری مهر